Anna Karenina

Anna Karenina – 2012

Yönetmen: Joe Wright

Oyuncular: Keira Knightley, Jude Law, Aaron Taylor-Johnson

Sinema rüştünü ispat ettiği zamanlardan bu yana ilk elden edebiyata sarılmış, konu sıkıntısını edebî eserlerle gidermeye çalışmıştır. En yakınında durduğu sanat dalı olarak da tiyatrodan epeyce beslenmiştir. Dönem dönem tiyatronun perdeye taşınmış hali olarak bakılan sinemada elbette ki tiyatro eserlerinin de uyarlamalarına rastladık, rastlıyoruz. Hatta tiyatrodan uyarlanan eserler kendilerini belli ediyorlar gerek mekân gerek diyalog tercihleriyle. Ancak bir romanı –ki bu ölümsüz bir roman ve çoğumuzun okuduğu bir eser- ele alıp onu teatral bir form içine yerleştirerek bir sinema eseri yaratmak epeyce cesaret isteyen bir iş. Hem bir harmanlama hem de bir ters çevirme işi. Bırakın ele aldığı konuyu, kurduğu dramatik yapıyı; zaten eserin kendi kurgusu bunun sağlamlığını garantiliyor, tüm o yarattığı gerçek dışılık, yapaylıkla sağladığı gerçeklik hissiyatı Joe Wright’ı bir kademe yükseltiyor gözümüzde. Tüm bu bozup kaynaştırmacı tavrı ortaya çıkan eserle karşılaştırıldığında iyi bir iş yaptığını görebiliyoruz. En azından heyecan verici bir iş. Zaten son dönemlerde böylesi heyecanlara sinemada epeyce ihtiyacımız var.

Joe Wright imzalı Anna Karenina, kostüm draması olmaktan sıyrılmış –belki tesadüfi de olsa, yönetmen bazı zorunlu tercihlerden dolayı filmin yapısını değiştirmiş- ve “cüretkâr bir şov” ifadesini gönül rahatlığıyla kullanabileceğimiz bir esere dönüşmüş. Bu haliyle bile seyircileri böleceği kesin. Önceden koşullanmış olarak bir dönem draması ve melankolik aşk bekleyenler konu açısından bu beklentilerini elbette bulacaklar ancak bir film geleneği olarak klasik bir anlatı yapısı bekleyenler epeyce şaşıracak diyebiliriz. Tabiî sevmek, beğenmek yine izleyiciye kalmış ancak Wright’ın adeta ya batacağı ya çıkacağı bir proje izlenimi veren Anna Karenina takdir edilesi bir yapıt.