Beyaz Perdede Hizmetçiler ve Uşaklar

Gosford Park (2001)

Yönetmen: Robert Altman

1930’larda İngiltere’de bir haftasonu av partisini anlatan Gosford Park, Robert Altman’ın çok karakterli dramalarına, en güzel örneklerden biridir. İki ucu keskin bıçak gibi olan ve ya çok sevilen ya da nefret edilen Gosford Park’ta, Malikane’ye gelen aristokratların hepsi yanında uşaklarını ve hizmetçilerini getirir. Biz de hizmetçilerle birlikte, onların aşağı katlardaki dünyalarına dalarız. Hiyerarşi, dedikodular, ayrımlar, çekişmeler, entrikalar, skandallar ve tüm bunların yukarıya yansıyan kısımları… Derken malikanede bir cinayet işlenir ve film birden, katil kim havasına bürünür, tabii İngiliz kara-komedisi tarzında. Cinayeti araştırmaya gelen karikatür karakteri benzeri bir dedektif ve onun yardımcısı (herkesin olduğu gibi, onun da işlerine yardımcı biri var) da filme dahil olunca, bizlere de keyifli bir 130 dakika geçirmek düşer.

La Cérémonie (1995)

Karakter: Sophie (Sandrine Bonnaire)

Yönetmen: Claude Chabrol

Sınıf farklılığının ve bunun yarattığı öfkenin, tek bir kıvılcımla patlayabileceğinin bir örneği olan Seremoni’nin, Haneke’ye Funny Games için bir ilham kaynağı olduğu şüphesiz. Şiddetin nedensiz olmasının yanında, hiçbir iyiliğin cezasız kalmayacağı tezi de bu filmdeki olaylara uygun olsa da, “iyilik” kavramının ‘kibir’le arasındaki ince çizgiyi unutmamak gerekir. Yine, Bunuel’in başyapıtı Viridiana’nın unutulmaz finalini de bu vesileyle hatırlamak, yerinde olacaktır.

Sophie, iki çocuklu bir burjuva ailenin yanında hizmetçi olarak çalışan, soğuk, disiplinli ve genel olarak etliye sütlüye karışmayan bir genç kadındır. Karakter olarak tamamen zıt yapıdaki Jeanne, bulundukları eve dahil olduğunda, evdeki dengeler değişecek; Jeanne, Sophie’yi etkileyerek korkunç bir Seremoni’ye doğru ilk adımları atacaktır.