Magnolia: Babalar ve Çocuklar

Exodus 8:2 firavuna gönderilmiştir. Tanrı, Firavun’a halkını azat etmezse topraklarına gökten kurbağa yağdırarak cezalandıracaktır, yapar da. Eylemin hedefi firavundur, bedeliniyse halk öder. Yönetmen Paul Thomas Anderson, Magnolia’da bu hata yapanlar ve bedelini ödeyenler temasını farklı yaşamları anlatıp kesiştirerek sunar. Filmdeki karakterler adeta bir manolyanın yaprakları gibidir. Birbirinden ne kadar ayrılsalar da ortak bir paydaları vardır.

Küçük ve bağımsız olayların anlatıldığı tempolu bir açılış sahnesiyle başlar film. Yaklaşık 5 dakikalık açılıştaki tesadüfler dizisi filmin sonuna da göndermedir. Bilgi yarışmasındaki başarılarıyla ülke çapında ünlenen küçük Donnie canlı yayın esnasında tuvalete gitmek ister ama buna izin verilmez ve dayanması söylenir. Tıpkı ülkemizdeki sınav sistemi gibi… Çocuk altına kaçırır ve azalan özgüvenin etkisiyle yarışmayı kaybeder. Babasından tepki görür, çünkü başarının getirdiği para gözünü kör etmiştir. Çocuk büyür. Geçmişindeki o olay özgüvenini öyle etkilemiştir ki eşcinsel kimliğini açığa çıkacak cesareti bulamaz. Aynı yarışmada yıllar sonra yarışan Stanley’nin kaderi de benzer ilerlemektedir. O da babası tarafından para makinesi olarak görülür. Yarışmanın sunucusuysa kanser olduğunu öğrenir ve bunun etkisiyle karısına kızlarının neden evden uzaklaştığını itiraf eder. Kızları önüne gelen her erkekle yatan bir eroinmana dönüşmüştür. Geçmişinden kaçmaya çalışır. Yalnızlığından bıkan, bu durum için Tanrı’yı suçlayan polis memuruysa kafasında eroinman birini doğru kadın diye kodlar. Aslında o da öyle olmadığının farkındadır ama kendine itiraf edemez. Diğer tarafta hasta bakıcısından yıllardır görmediğini oğlunu bulmasını isteyen ölmek üzere olan bir adam, ailesini bırakıp cinsel arzularının peşinden gittiği için pişmandır. Hasta adamın Oğlu, erkeklere kadınları tavlamanın yollarını anlatan kadın düşmanı bir şovmen, karısı ise servet için evlilik yapmasına rağmen zamanla vicdanı altında ezilip mirastan vazgeçmeyi dahi düşünen bir kadındır.

Anderson, birbirinden bağımsız gibi gözüken bu yaşamları tesadüflerle nakış nakış işleyerek üç saatin sonunda tek bir çatıda toplar. Birbirinden habersiz aynı caddeden geçen karakterlerin olduğu sahne buna en güzel örnektir. Magnolia, farklı insanların farklı hikâyelerini anlatıyor gibi gözükse de aslında farklı insanların aynı hikâyesini anlatır.

Exodus 8:2 göndermeleriyse oldukça açıktır. Filmin farklı yerlerinde defalarca kullanılan 8 ve 2 rakamları hep aynı yeri işaret eder. Mesaj nettir: Babaların hatalarının bedelini çocuklar öder. Hayatta hiçbir şeyi başaramayıp, oğullarının üstün zekâsını yazarkasaya çevirmeye çalışan babalarken kaybeden çocuklardır. Bir diğer baba karısını aldatıp ailesini terk eder. Bedelini ödeyen oğludur. Kızını taciz edip etmediğini bile bilmeyen bir babanın eyleminin bedelini yine kızı öder. Babalar ise sadece pişman olur. Ve filmin en eşsiz sahnesinde gökten kurbağa yağmaya başlar. Tanrı firavunu cezalandırır, bedelini halk öder.

Paul Thomas Anderson’ın “Yeni Robert Altman” yakıştırmaları almasına neden olan Magnolia oyunculukları, sinematografisi ve sahnelerle uyumlu Aimee Mann şarkılarıyla popülerleşen “kesişen hikâyeler” temasının en özel eserlerinden.