En Sevdiğim Godard

Gamze Kaya

Week-end / Haftasonu (1967)

Fransız Yeni Dalga’nın önemli isimlerinden Jean Luc Godard’ın, 1967 tarihli politik dönem sinemasının en çarpıcı örneklerinden olan “Weekend”, sürrealist bir dünyanın içinde, dönemin ve aslında günümüzün en büyük sorunlarını gayet keskin bir dille eleştiriyor. Hatta film, eleştirinin de ötesinde, adeta bu kültürel yozlaşmaya, sosyal sınıf ayrılığına ve toplumsal duyarsızlığa yoğun bir saldırı içeriyor. Medeniyet arayışındaki bireyin, kapitalizmin sömürüsünde insanlığından vahşileşerek uzaklaşmasını bundan yıllar önce aslında gayet reel bir biçimde gözler önüne seren Godard, sinemayı, toplumsal tüketim çılgınlığına karşı bir duruş olarak gördüğünü birçok sahnede vurguluyor. Kornaların susmadığı yol sahnesinde değişen, parçalanan, saldıran ve duyarsız kalan insanları adeta bir tablo gibi resmeden Godard, siyasi ve topumsal duruşunun bir bildirisi niteliği taşıyan “Weekend” filmiyle, ezber bozan bir işe imza atmış. Konusu, kurgusu ve akıllara kazınan sahneleriyle hem rahatsız eden, hem de insanda durup düşünme arzusu yaratan Weekend, Godard’ın deyimiyle “Çöpte Bulunmuş Bir Film”.