Alacakaranlık: La Casa del Fin de Los Tiempos

Venezuela sinemasının ilk korku filmi olarak gösterilen “Araftaki Ev”, 2013 yapımı olmasına rağmen ülkemizde daha bu hafta vizyona girdi. Film, Alejandro Hidalgo’nun ilk yönetmenlik deneyimi. Hidalgo’nun ortaya koyduğu proje ile İspanyol gerilim filmlerinden etkilendiğini söylemek mümkün. Tabii bu etkinin nedeni özenmeden çok ortak dil ve kültür sebebiyle de olabilir. Venezuela’dan bu türde başka örnekler olmadığı için buna yorum yapmak biraz zor.

Hikâyeye gelince… Kocası ve çocuğunu öldürmekle suçlanan Dulce, katilin eve giren biri olduğunu söylese de, bu duruma bir kanıt sunamaz ve müebbet hapis cezasına çarptırılır. 30 sene sonra af sayesinde gözetim altında evde yaşamasına izin verilir. Kendisine yardım etmek için gelen rahiple birlikte otuz sene önce yaşananların gizemini çözmeye çalışır. Film oldukça etkili bir açılış sekansıyla başlıyor: Uyandığında başından yaralı olduğunu fark eden Dulce, önce kocasının can çekişine, sonra da oğlunun kayboluşuna tanık oluyor. Kırk beş yaşında hapishaneye giren Dulce’nin birkaç saniye sonra yetmiş beş yaşındaki halini görüyoruz ve sonrasında hayattan kopmuş bir halde çıkışını izliyoruz.

Film, eve geri dönüşle birlikte temposunu düşürüp, hikâye odaklı bir anlatıma geçiyor ve 30 yıl öncesine flashback yapıyor. Olayların yaşandığı gecede neler olduğunu geçmişe dönerek bize gösteren film, Dulce’nin evde bir başına geçirdiği sahneler ile gerilim boşluğunu dolduruyor. İki oğlu olan Dulce’nin yaşadığı şeyler ve çevresiyle ilişkileri biraz uzatılmış gibi gelse de, hikâye için kilit noktanın orada saklı olduğu ortaya çıkıyor. Dulce otuz yıl önceki gibi evde suretler ve sesler görmeye devam ederken peder de evin daha önce de garip olaylara tanık olduğunu öğrenir. Otuz yıl içinde bir ileri, bir geri giden sahneler ile hikâyenin gizemi çözülmeye başlar ve her şey iç içe geçer.

Finalini bilim – kurgu dokunuşuyla yapan film, eksiklerine rağmen hikâyesinin sonunu getiriyor. Her korku filminde karşılaştığımız klişe ve senaryo boşluklarına sahip olsa da etkileyici girişi, elle tutulur öyküsü ve ortalama üstü finaliyle başarılı bir korku örneği. Araftaki Ev, Hollywood’dan alıştığımız “hikâye ve metinsiz korku filmi” furyasından bıkanlar için ideal bir film. Yönetmeni Alejandro Hidalgo’yu da bir yere not edip sıradaki işlerini takip etmekte fayda var.