16.05.2016

5 Baba Coppola

Apocalypse Now – 1979 Seçil TOPRAK

Filmin açılış sahnesinden itibaren kaotik bir dünyaya sürükleneceğinizin simgesi gibi duran müzikler ve atmosferiyle, yıllardır etkisini yitirmeyen bir klasik Apocalypse Now. Kulaklarınıza gelen ilk sözcükler “this is the end”le birlikte ekrana düşen Benjamin Willard (Martin Sheen)’ın görüntüsü ve film boyunca size eşlik edecek olan müthiş monolog gittikçe daha da artacak bir psikolojik gerilimin habercisi adeta. Her şeyin iç içe geçtiği, iyiyle kötünün, anlamlıyla anlamsızın, ahlak ve ahlaksızlığın sorgulandığı bir arenaya dönen savaş, Apocalypse Now’da tamamen cehennemî bir dünya yaratımıyla sunuluyor izleyiciye. Bu dünya sadece dışarıdan gördüğümüz fizikî dünyayla alakalı değil, hatta daha çok iç dünya karanlıklarıyla, kalbin ve aklın derinlikleriyle alakalı.

Amerika’nın Vietnam’la ilgili vicdan hesaplaşma filmleri, kimi zaman propaganda aletine kimi zaman bir savaş epiğine kimi zaman da böylesi, insanlıktan evrene açılan geniş bir felsefî yapılanmayla film ötesi bir anlama dönüşebiliyor. Buradaki Willard ve Kurtz (Marlon Brando) karakterleriyle bireysel veya ordunun içinde bir hesap görme olayı gibi görünen bir öykü, gittikçe kaosa dönüşen vicdan sorgulamaları ve birbirine tezat kavramların sorgularıyla filme çok zengin bir alt metin kazandırıyor. Belki de filmin son sözcüğü olarak duyduğumuz “dehşet” kelimesi, filmin etkisini bir kez daha hissettirecektir izleyiciye.